Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Pugnant Stoici cum Peripateticis. Dici enim nihil potest verius. Equidem e Cn. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Nihil ad rem! Ne sit sane; Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.

Inquit, dasne adolescenti veniam?

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Nemo igitur esse beatus potest. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Dabit hoc Zenoni Polemo, etiam magister eius et tota illa gens et reliqui, qui virtutem omnibus rebus multo anteponentes adiungunt ei tamen aliquid summo in bono finiendo.

Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.
Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
Quorum omnium quae sint notitiae, quae quidem significentur rerum vocabulis, quaeque cuiusque vis et natura sit mox videbimus.
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
An hoc usque quaque, aliter in vita?
Aliter autem vobis placet.

Immo videri fortasse.: Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
Respondeat totidem verbis.: Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
Quae ista amicitia est?: Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.
Bork: Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

At vero facere omnia, ut adipiscamur, quae secundum naturam
sint, etiam si ea non assequamur, id esse et honestum et
solum per se expetendum et solum bonum Stoici dicunt.

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere
sapienti, mala meminisse non oportere?

Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Age sane, inquam. Summus dolor plures dies manere non potest? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?

Bonum valitudo: miser morbus.
Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.