Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videsne quam sit magna dissensio? Ut pulsi recurrant? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;

Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Gerendus est mos, modo recte sentiat. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Sint ista Graecorum; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Sed haec omittamus;
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus.
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Duo Reges: constructio interrete. Haeret in salebra. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Immo alio genere; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico,
praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte
natura per se esse expetenda.

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque
funditur, tota res appellatur.

Cumque ipsa virtus efficiat ita beatam vitam, ut beatior esse non possit, tamen quaedam deesse sapientibus tum, cum sint beatissimi;

Bork: Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Peccata paria.: Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?
Age sane, inquam.: Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Quid Zeno?: Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Bork: Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
Bork: Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;