Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Sint ista Graecorum; Duo Reges: constructio interrete. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Si longus, levis dictata sunt.
- Quid vero?
- Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
- Bork
- Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.
- Optime, inquam.
- Quid adiuvas?
- Peccata paria.
- Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum.
- Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
- Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.
- Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
- Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
- Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
- Sit sane ista voluptas.
- Quibus ego vehementer assentior.
Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Tu quidem reddes; Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? An hoc usque quaque, aliter in vita? Quo modo autem philosophus loquitur? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Omnis enim est natura diligens sui. Bork Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?
Atqui si, ut convenire debet inter nos, est quaedam appetitio naturalis ea, quae secundum naturam sunt, appetens, eorum omnium est aliquae summa facienda.
Nam quod ait sensibus ipsis iudicari voluptatem bonum esse, dolorem malum, plus tribuit sensibus, quam nobis leges permittunt, cum privatarum litium iudices sumus. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?