Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Venit ad extremum; Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Is hoc melior, quam Pyrrho, quod aliquod genus appetendi dedit, deterior quam ceteri, quod penitus a natura recessit. Age, inquies, ista parva sunt. Duo Reges: constructio interrete. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Ex quo intellegitur idem illud, solum bonum esse, quod
honestum sit, idque esse beate vivere: honeste, id est cum
virtute, vivere.

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas
videres.

Quae sequuntur igitur?: Quid sequatur, quid repugnet, vident.
Magna laus.: Prioris generis est docilitas, memoria;
Bork: Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;
Bork: Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;

Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Sed residamus, inquit, si placet. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. At iam decimum annum in spelunca iacet. Ubi ut eam caperet aut quando?

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Iam contemni non poteris. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Non risu potius quam oratione eiciendum? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Videsne, ut haec concinant?
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Non risu potius quam oratione eiciendum?

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
Duo enim genera quae erant, fecit tria.
Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.