Sed quot homines, tot sententiae;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et nemo nimium beatus est; Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Sed quae tandem ista ratio est? Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Duo Reges: constructio interrete. Quid, de quo nulla dissensio est? Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic
tandem requiris?

Quo minus animus a se ipse dissidens secumque discordans
gustare partem ullam liquidae voluptatis et liberae potest.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.
Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Tum mihi Piso: Quid ergo?
Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;

ALIO MODO.: Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Sedulo, inquam, faciam.: Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Haeret in salebra.: Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.

Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?