Hoc non est positum in nostra actione.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Immo videri fortasse. Duo Reges: constructio interrete. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Audeo dicere, inquit. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.
ALIO MODO.
Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?

Et ego: Tu vero, inquam, Piso, ut saepe alias, sic hodie ita
nosse ista visus es, ut, si tui nobis potestas saepius
fieret, non multum Graecis supplicandum putarem.

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed
quid disciplinae.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Non semper, inquam; Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.
Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur?

Bork: Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;

-, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi.