Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Duo Reges: constructio interrete. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Cur post Tarentum ad Archytam? Tollenda est atque extrahenda radicitus.

Ratio ista, quam defendis, praecepta, quae didicisti, quae probas, funditus evertunt amicitiam, quamvis eam Epicurus, ut facit, in caelum efferat laudibus.

Nec vero ut voluptatem expetat, natura movet infantem, sed
tantum ut se ipse diligat, ut integrum se salvumque velit.

Quis est enim, qui hoc cadere in sapientem dicere audeat,
ut, si fieri possit, virtutem in perpetuum abiciat, ut
dolore omni liberetur?

Bork: Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?
Moriatur, inquit.: Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.
Nihilo magis.: Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;

Cave putes quicquam esse verius.
Equidem e Cn.
Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Nam nisi hoc optineatur, id solum bonum esse, quod honestum sit, nullo modo probari possit beatam vitam virtute effici.
Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.

Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Bork

Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
Bork
Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.
Respondeat totidem verbis.