Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Duo Reges: constructio interrete. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.
- Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
- In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
- Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
- Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.
- Perge porro;
- Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
- Quo tandem modo?
- Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
- Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
- Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
- Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
- Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.
- Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
Habes undique expletam et perfectam, Torquate, formam honestatis, quae tota quattuor his virtutibus, quae a te quoque commemoratae sunt, continetur.
Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;