Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Quae cum dixisset, finem ille. Duo Reges: constructio interrete. Sed quot homines, tot sententiae; An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.
Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.
Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.

Haeret in salebra.: Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Praeclare hoc quidem.: Non laboro, inquit, de nomine.
Easdemne res?: Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur.
Bork: Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Proclivi currit oratio. Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum; Tum mihi Piso: Quid ergo? At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Maximus dolor, inquit, brevis est. Tum mihi Piso: Quid ergo?

Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;
Frater et T.
Sed tamen intellego quid velit.
Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.

Quo modo igitur evenit, ut hominis natura sola esset, quae hominem relinqueret, quali oblivisceretur corporis, quae summum bonum non in toto homine, sed in parte hominis poneret?

Neque enim in aliqua parte, sed in perpetuitate temporis
vita beata dici solet, nec appellatur omnino vita, nisi
confecta atque absoluta, nec potest quisquam alias beatus
esse, alias miser;

Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos,
non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Haeret in salebra.