Praeteritis, inquit, gaudeo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Explanetur igitur. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Bonum patria: miserum exilium. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Duo Reges: constructio interrete. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
Praeteritis, inquit, gaudeo.
Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Torquatus, is qui consul cum Cn.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Maximus dolor, inquit, brevis est. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Sin aliud quid voles, postea. Hos contra singulos dici est melius. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.
Bork
Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.
Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Poterat autem inpune;: Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
Bork: Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?

Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Esse tantam vim virtutis tantamque, ut ita dicam,
auctoritatem honestatis, ut reliqua non illa quidem nulla,
sed ita parva sint, ut nulla esse videantur.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui
deceat extremum.

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?