Itaque contra est, ac dicitis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dicimus aliquem hilare vivere; Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Sed haec in pueris; Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Duo Reges: constructio interrete.

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Nam me ipsum huc modo venientem convertebat ad sese Coloneus
ille locus, cuius incola Sophocles ob oculos versabatur,
quem scis quam admirer quemque eo delecter.

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non
potest.

Bork: In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima.
Poterat autem inpune;: Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Immo alio genere;: Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.

At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Vide, quaeso, rectumne sit. Haec dicuntur fortasse ieiunius; Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret.
Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.

Itaque multi, cum in potestate essent hostium aut tyrannorum, multi in custodia, multi in exillo dolorem suum doctrinae studiis levaverunt.

Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.
Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.