Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Itaque ab his ordiamur. Duo Reges: constructio interrete. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; An haec ab eo non dicuntur? O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro.

Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
An hoc usque quaque, aliter in vita?
Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.
Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus.

Bork: Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Quid adiuvas?: In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.
Bork: Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?
Quare conare, quaeso.: Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Praeclare hoc quidem.: Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Idemne, quod iucunde?: Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
Reperiam multos, vel innumerabilis potius, non tam curiosos nec tam molestos, quam vos estis, quibus, quid velim, facile persuadeam.

Beatus sibi videtur esse moriens. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Scaevolam M. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Ut id aliis narrare gestiant? De hominibus dici non necesse est. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Tum mihi Piso: Quid ergo? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?

Qui haec didicerunt, quae ille contemnit, sic solent: Duo
genera cupiditatum, naturales et inanes, naturalium duo,
necessariae et non necessariae.

Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video
compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore
perceptarum voluptatum;