Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Falli igitur possumus. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Maximeque eos videre possumus res gestas audire et legere velle, qui a spe gerendi absunt confecti senectute. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quid iudicant sensus?

In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur,
cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.

Nam haec ipsa mihi erunt in promptu, quae modo audivi, nec
ante aggrediar, quam te ab istis, quos dicis, instructum
videro.

Numquam facies.: Est autem situm in nobis ut et adversa quasi perpetua oblivione obruamus et secunda iucunde ac suaviter meminerimus.
Tenent mordicus.: Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Hunc vos beatum;: Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
Poterat autem inpune;: Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Itaque fecimus.: Contineo me ab exemplis.
Bork: Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus.

At enim, quem ad modum tute dicebas, negat Epicurus diuturnitatem quidem temporis ad beate vivendum aliquid afferre, nec minorem voluptatem percipi in brevitate temporis, quam si illa sit sempiterna.

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Sed haec nihil sane ad rem;
Illi enim inter se dissentiunt.
Bork

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Duo Reges: constructio interrete. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quod quidem nobis non saepe contingit. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;