Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Duo Reges: constructio interrete. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Recte dicis; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Sed fortuna fortis;: Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Sedulo, inquam, faciam.: Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.
Bork: Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.
Quid ergo?: Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?
Sint ista Graecorum;: Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Bork: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Nunc agendum est subtilius.: Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.

Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quae contraria sunt his, malane? Quae cum dixisset, finem ille. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.

Ex quo intellegi debet homini id esse in bonis ultimum, secundum naturam vivere, quod ita interpretemur: vivere ex hominis natura undique perfecta et nihil requirente.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Non est igitur summum malum dolor.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quid iudicant sensus? Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;

Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et
potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus
exquisitissimis ad epulandum.

Non est igitur summum malum dolor.