Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Duo Reges: constructio interrete. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Sed quot homines, tot sententiae;

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.
Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.
In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.

Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri.

Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Bork: Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi.
Tubulo putas dicere?: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Bork: Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
Bork: Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum
valet, praetermissum est?

Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis
instituta sunt aut inventa sunt?

Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.
Sed residamus, inquit, si placet.
At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Quid est igitur, inquit, quod requiras?
Et quidem, inquit, vehementer errat;

Easdemne res? Efficiens dici potest. Age, inquies, ista parva sunt. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Laboro autem non sine causa; Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;