Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Res enim concurrent contrariae.

Illa tamen simplicia, vestra versuta.

Quid de Pythagora? Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Sed hoc sane concedamus. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. At multis malis affectus. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non
faciant, incidant in maiorem.

Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici
beatam vitam perfectione virtutis;

Bork: Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Bork: In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.
Idemne, quod iucunde?: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Hunc vos beatum;: Videsne quam sit magna dissensio?
Bork: At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu.
Bork: Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur.
Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.

Duo Reges: constructio interrete. Ergo, inquit, tibi Q. Si longus, levis; Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.