Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Duo Reges: constructio interrete. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Que Manilium, ab iisque M.

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Paria sunt igitur. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? At hoc in eo M. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Ratio quidem vestra sic cogit.

Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.

Ut, inquit, in fidibus pluribus, nisi nulla earum non ita contenta nervis sit, ut concentum servare possit, omnes aeque incontentae sint, sic peccata, quia discrepant, aeque discrepant;

Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Verum esto;: Tum mihi Piso: Quid ergo?
Venit ad extremum;: Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Quare istam quoque aggredere tractatam praesertim et ab
aliis et a te ipso saepe, ut tibi deesse non possit oratio.

Immo sit sane nihil melius, inquam-nondum enim id quaero-,
num propterea idem voluptas est, quod, ut ita dicam,
indolentia?

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.