Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Duo Reges: constructio interrete. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quae contraria sunt his, malane? Hos contra singulos dici est melius. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.

Fortes viri voluptatumne calculis subductis proelium ineunt, sanguinem pro patria profundunt, an quodam animi ardore atque impetu concitati?

Sed haec omittamus;

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Paria sunt igitur.

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Praeteritis, inquit, gaudeo.

His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Ut pulsi recurrant?

Sint modo partes vitae beatae.

Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Quis istum dolorem timet?

• Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
• Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi tertia.
• Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.
• Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
• Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere
Peripateticus non potest.

Quae cum dixisset, finem ille.

Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Haec igitur Epicuri non probo, inquam. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.

1. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
2. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
3. Peccata autem partim esse tolerabilia, partim nullo modo, propterea quod alia peccata plures, alia pauciores quasi numeros officii praeterirent.
4. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
5. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
6. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.