Quid est enim aliud esse versutum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis istud possit, inquit, negare? Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quis est tam dissimile homini. Duo Reges: constructio interrete. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Sin aliud quid voles, postea.

Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem.

Bork: Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Sed nimis multa.: Hic ambiguo ludimur.
Quo modo?: Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Quare attende, quaeso.: Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Bork: Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Negare non possum.: Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
At enim hic etiam dolore.
Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.

Ita fit, ut duo genera propter se expetendorum reperiantur, unum, quod est in iis, in quibus completar illud extremum, quae sunt aut animi aut corporis;

Audi, ne longe abeam, moriens quid dicat Epicurus, ut
intellegas facta eius cum dictis discrepare: Epicurus
Hermarcho salutem.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quis istud, quaeso, nesciebat?

Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ut id aliis narrare gestiant?