Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Duo Reges: constructio interrete. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Idemne, quod iucunde? Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Oratio me istius philosophi non offendit; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Graccho, eius fere, aequalí? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Qui est in parvis malis. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Ita enim parvae et exiguae sunt istae accessiones bonorum, ut, quem ad modum stellae in radiis solis, sic istae in virtutum splendore ne cernantur quidem.

Bork: Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.
Bork: Quid, de quo nulla dissensio est?
Quid vero?: Sed haec omittamus;
Bork: Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quod equidem non reprehendo;

Audi, ne longe abeam, moriens quid dicat Epicurus, ut
intellegas facta eius cum dictis discrepare: Epicurus
Hermarcho salutem.

Quid, si non modo utilitatem tibi nullam afferet, sed
iacturae rei familiaris erunt faciendae, labores
suscipiendi, adeundum vitae periculum?

Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.
Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.
Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Quid, de quo nulla dissensio est?
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.