Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Audeo dicere, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Atque his tribus generibus honestorum notatis quartum
sequitur et in eadem pulchritudine et aptum ex illis tribus,
in quo inest ordo et moderatio.

Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum
esse ducamus?

Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Bork: Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret.
Sedulo, inquam, faciam.: Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Quare attende, quaeso.: An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Praeclare hoc quidem.: Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur;

Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Prioris generis est docilitas, memoria; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Nam omnia, quae sumenda quaeque legenda aut optanda sunt, inesse debent in summa bonorum, ut is, qui eam adeptus sit, nihil praeterea desideret.

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Collatio igitur ista te nihil iuvat.
Suo genere perveniant ad extremum;
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Odium autem et invidiam facile vitabis. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quae cum dixisset, finem ille.