Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Duo Reges: constructio interrete. Maximus dolor, inquit, brevis est. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Facillimum id quidem est, inquam. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. An nisi populari fama? Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Primum divisit ineleganter; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Hoc tu nunc in illo probas. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;
Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Quod vestri non item.
Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;

Bork: Deprehensus omnem poenam contemnet.
Bork: Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Sed haec omittamus;: Quid iudicant sensus?
Quare attende, quaeso.: Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Ad hanc rem aiunt artis quoque requisitas, quae naturam adiuvarent in quibus ea numeretur in primis, quae est est vivendi ars, ut tueatur, quod a natura datum sit, quod desit, adquirat.

Bork

Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam
magis hortatur quam superiora omnia.

Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Fortes viri voluptatumne calculis subductis proelium ineunt, sanguinem pro patria profundunt, an quodam animi ardore atque impetu concitati?
Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est.