Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Duo Reges: constructio interrete.

Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

Hunc vos beatum;: Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.
Facete M.: At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Bork: Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Quo modo?: Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
Bork: Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Recte, inquit, intellegis.: Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Cur iustitia laudatur? Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Reguli reiciendam; Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Quae cum dixisset, finem ille. Satis est ad hoc responsum. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.

Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret.
Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.
Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.
At certe gravius.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas,
ex illis efficere, quod velis?

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus
quam ex pretiosissimis.