Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae
coetum quodam modo civitatis imitantur;

Quonam modo?

• Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
• Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
• Illa tamen simplicia, vestra versuta.
• Prioris generis est docilitas, memoria;

Bork

Cur haec eadem Democritus?

Tenent mordicus.

Hos contra singulos dici est melius.

Disserendi artem nullam habuit.

Venit ad extremum;

Quid adiuvas?

Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.

Dabit hoc Zenoni Polemo, etiam magister eius et tota illa gens et reliqui, qui virtutem omnibus rebus multo anteponentes adiungunt ei tamen aliquid summo in bono finiendo.

1. A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem.
2. Quae est igitur causa istarum angustiarum?
3. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
4. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?
5. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.
6. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Duo Reges: constructio interrete.

Sit enim idem caecus, debilis. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?

Quid, de quo nulla dissensio est?

Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Magna laus. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.