Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Haec dicuntur inconstantissime. Tubulo putas dicere? Duo Reges: constructio interrete. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Omnia peccata paria dicitis. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.

Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Hoc foedus facere si potuerunt, faciant etiam illud, ut aequitatem, modestiam, virtutes omnes per se ipsas gratis diligant.
Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Laboro autem non sine causa;

Video enim et magnos et eosdem bene longinquos dolores, quorum alia toleratio est verior, qua uti vos non potestis, qui honestatem ipsam per se non amatis.

Bork: Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Bork: Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Easdemne res?: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Ille incendat?: Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.

Qui est in parvis malis. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam
optabilem, sed quia iucunditatis vel plurimum afferat.

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Falli igitur possumus.
In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.
Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.