Haec dicuntur fortasse ieiunius;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Duo Reges: constructio interrete. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Totum genus hoc Zeno et qui ab eo sunt aut non potuerunt aut noluerunt, certe reliquerunt. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Hoc simile tandem est?
Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Nam sunt et in animo praecipua quaedam et in corpore, quae cum leviter agnovit, tum discernere incipit, ut ea, quae prima data sunt natura, appetat asperneturque contraria.

Ad hanc rem aiunt artis quoque requisitas, quae naturam
adiuvarent in quibus ea numeretur in primis, quae est est
vivendi ars, ut tueatur, quod a natura datum sit, quod
desit, adquirat.

Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Quid, quod res alia tota est?
Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Hoc non est positum in nostra actione. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.

Bork: Hos contra singulos dici est melius.
Ille incendat?: Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
Poterat autem inpune;: Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Recte, inquit, intellegis.: Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Bork: Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;