Haec igitur Epicuri non probo, inquam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Duo Reges: constructio interrete. Iam contemni non poteris. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.

Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus,
inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.

Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres
philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?

Tenent mordicus.: Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur;
Bork: Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.
Quae sequuntur igitur?: Hic nihil fuit, quod quaereremus.

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quae duo sunt, unum facit. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Duo enim genera quae erant, fecit tria. Iam in altera philosophiae parte. Quod iam a me expectare noli. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;
Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Illi igitur antiqui non tam acute optabiliorem illam vitam putant, praestantiorem, beatiorem, Stoici autem tantum modo praeponendam in seligendo, non quo beatior ea vita sit, sed quod ad naturam accommodatior.