Sed ad rem redeamus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Duo Reges: constructio interrete. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Scisse enim te quis coarguere possit? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non
potest.

Sit voluptas non minor in nasturcio illo, quo vesci Persas
esse solitos scribit Xenophon, quam in Syracusanis mensis,
quae a Platone graviter vituperantur;

Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Facete M.: In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Graece ergo praetor Athenis, id quod maluisti, te, cum ad me accedis, saluto: chaere, inquam, Tite! lictores, turma omnis chorusque: chaere, Tite! hinc hostis mi Albucius, hinc inimicus.

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.
Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus?
Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.

Hic nihil fuit, quod quaereremus.

Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Hunc vos beatum; Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;